Skip to main content

နှစ်သက်မိတဲ့ စာစုများ (၂ )

(၁) ကိုယ်မရှိလဲ အဆင်ပြေနေမယ့် လူတစ်ယောက်အတွက် အချိန်တွေဖြုန်းပြီး စိတ်ပင်ပန်းခံနေမယ့်အစား  ကိုယ့်ကို လိုအပ်နေတဲ့သူဆီကို ခြေလှမ်းလှည့်လိုက်ပါ၊၊

(၂) လိုချင်တာတွေ အားလုံးမရနိူင်တာမှန်ပေမယ့် ကြိုးစားမှုအတွက် ထိုက်သင့်တဲ့ ဆုလာဘ်  ရှိတယ်ဆိုတာ သတိရပါ၊၊

(၃)အဆင်မပြေတာတွေ ညည်းတွားနေမယ့်အစား အခက်အခဲထဲက ဘယ်လိုရုန်းထွက်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားပါ၊၊ ညည်းတွားနေခြင်းဟာ ဘာမှဖြစ်မလာနိူင်သလို သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေတွေလည်း ကိုယ့်ကို ရှောင်ဖယ်သွားနိူင်တယ်ဆိုတာ သတိရပါ၊၊

(၄) အခက်အခဲပြဿနာကြုံတွေ့ရချိန်မှာ ဖွင့်ဟတိုင်ပင်နိူင်မယ့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက် အနည်းဆုံးရှိပါစေ၊၊ ကိုယ်ကချည်း ရင်ဖွင့်နေတဲ့သူ မဖြစ်ဖို့လဲ ဂရုပြုပါ၊၊ လူတိုင်းမှာ ကိုယ့်ပြဿနာနဲ့ကိုယ် ရှိကြပါတယ်၊၊ နားလည်မှုတွေနဲ့  အပြန်အလှန်ဖေးမနိူင်မှသာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး နှစ်သိမ့်နိူင်မှာဖြစ်တယ်၊၊

(၅) ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်မှတ်ချက်တွေ အမြင့်ကြီး မထားပါနဲ့၊၊ ရည်မှန်းချက်ဆိုတာ ဘဝရဲ့ မီးပြတိုက်လို့ ဆိုနိူင်ပေမယ့် မိမိမထမ်းနိူင်လောက်တဲ့ ဝန်ကြီးကိုထမ်းပြီး ဘဝတစ်လျှောက်လုံး စိတ်သောက ရောက်ရမယ်ဆိုရင် အသက်ရှင်နေရတာ ဘာမှ အဓိပ္ပါယ်မရှိတော့ပါဘူး၊၊



(၆) ဘယ်လောက်ပဲ အလုပ်တွေများများ မိသားစုနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို အချိန်ပေးဖို့မမေ့ပါနဲ့၊၊ နွေးထွေးတဲ့ ဆက်ဆံရေးပိုင်ဆိုင်ထားသူဟာ အလုပ်ခွင်ထဲမှာအောင်မြင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်စေနိူင်ပါတယ်၊၊

(၇) ဘာသာတရား ကိုင်းရှိုင်းပါ၊၊ မိမိဟာ အစွန့်ပယ်ခံရတဲ့ လူတစ်ယောက်အဖြစ်ခံစားမိချိန်မျိုးမှာ မိမိရဲ့ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှုက ပြဿနာပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်ထဲက လွတ်မြောက်မှုကိုပေးပါလိမ့်မယ်၊၊

(၈) တွေ့ဆုံရမယ့် လူတိုင်းမှာ မတူညီတဲ့ သမိုင်းနောက်ခံတွေရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ  မမေ့ပါနဲ့၊၊ ဒီလူတွေကို မိမိကြီးပြင်းရာ ဓလေ့ထုံးတမ်းတွေနဲ့ တိုင်းတာကြည့်မိမယ်ဆိုရင် ကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံရေးဆိုတာ ဘယ်တော့မှဖြစ်ပေါ်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊၊ မိမိရဲ့ပေတံဟာ သူတပါးကို တိုင်းတာဖို့အတွက်မဟုတ်ပဲ မိမိအတွက်ပဲဆိုတာကို သတိရပါစေ၊၊

(၉) စွန့်လွှတ်တတ်ဖို့ သင်ယူပါ၊၊ ဒါဟာ သင့်ကိုပြည့်ဝတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်လာစေနိူင်ပါတယ်၊၊

(၁၀) ပြံုးပါ၊၊ အပြံုးဟာ  အပျော်တွေကို ကူးစက်စေတတ်ပါတယ်၊၊ မိမိရဲ့နံဘေးနားကလူတွေ  အပါအဝင် မိမိကိုယ်တိုင် ပျော်နိူင်ဖို့ ပြံုးပြပါ၊၊




ဖတ်ခဲ့ဖူးတာတွေ တွေးမိတာလေးတွေကို ရေးချမိပါတယ် :)


Comments

ေကာင္းဆု(ခရမ္းျမိဴ႔) said…
အျမဲျပံဳးေန ရင္ ေဘးလူေတြ က ရိုးသြားမွာေပါ့ အျပံဳးေတြ ေပးသင့္ သူကိုပဲ ေပးရမယ္

Popular posts from this blog

ဘာသာစကား

ဘာသာစကားဆုိတာ ေနရာေဒသကုိမူတည္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားေလ့ရွိပါတယ္၊၊ ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ဗမာစကားကုိ တစ္ႏူိင္ငံလံုးနီးပါး ေျပာၾကေပမယ့္ ေနရာေဒသ မတူတာနဲ႔အမွ် ေလသံေတြ ကြဲျပားေနတတ္တယ္၊၊ ဥပမာ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံနဲ႔ ရန္ကုန္မွာေျပာၾကတဲ့ ေလသံမ်ဳိးက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ မတူတာကုိ ၾကံဳဖူးတဲ့သူတုိင္းသိႏူိင္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ဆုိ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေရာက္တုိင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလသံေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားမွန္း မေျပာပဲ သိၾကတယ္၊၊ တကယ္လဲ က်ေနာ္က တဝမ္းပူနဲ႔ သ သံ ဘယ္လုိမွ ကြဲေအာင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊၊ ဘဝေပးကံၾကမၼာေၾကာင့္ ေနရာေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ပါတယ္၊၊ တခါတေလ ကုိယ့္အုပ္စုထဲမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစစ္စစ္တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုျဖစ္ေနတတ္တာကုိလဲ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္၊၊ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံဝဲဝဲေလးေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကျပန္ေရာ၊၊ ကုိယ့္ကုိယ္ပုိင္ ေလသံေတြနဲ႔ ခ်စ္ဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊၊ အဲဒီ စကားဝဲတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြက တခါတခါ ရယ္ေမာစရာေလးေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္၊၊ က်ေနာ္ ၾကားမိ...

မင်္ဂလာပါ

ဒီ Blog လေးမှာ ပထမဦးဆုံး ပိုစ့်ကို Published လုပ်ခဲ့တာက 2010 ခုနှစ် သြဂုတ်လဆိုတော့ 12 နှစ် နီးပါး ရှိခဲ့ပြီပေါ့။ နောက်ဆုံးရေးခဲ့တဲ့ ပို့စ်ကျတော့ 2013 ခုနှစ် ဇူလိုင်လဆိုတော့ ဒီ Blog လေးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့တာ 9 နှစ်ကျော်ကျော် ရှိခဲ့ပြီ။   စာရေးသူ အသက်က 20 ကျော် စွန်းစွန်းလေးနဲ့ အမေရိကား ရောက်လာခဲ့တဲ့အချိန်မှာ အိမ်လွမ်းတဲ့ ဒဏ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားနေရတာတွေကို ကုစားတဲ့အနေနဲ့ Blog ကို စရေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သာမန်ပြည်သူတွေအနေနဲ့ မြန်မာပြည်မှာ အင်တာနက်ကို တစ်နာရီ ၁၅၀၀ ကျပ်နဲ့ အင်တာနက်ကဖီးတွေမှာ တမေ့တမော သုံးနေရတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ ပြည်တွင်းက လူတွေနဲ့ အရမ်းကြီး အဆက်အသွယ်တွေ လွယ်ကူမြန်ဆန်ခဲ့တာတော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။   အဲ့ဒီကာလတွေတုန်းက များသောအားဖြင့်တော့ ပြည်ပနေ မြန်မာ Blogger တွေ အချင်းချင်းပဲ သူ့ blog ကိုယ့် blog သွားလည်ကြ၊ စာတွေဖတ်၊ Comment တွေ ရေးရင်းနဲ့ အထီးကျန်မှုတွေကို ဖြေဖျောက်ခဲ့ရတာတွေကို အသေအချာ မှတ်မိတယ်။ မနိုင်းနိုင်းစနေ၊ ကိုညီလင်းသစ်၊ မစန်းထွန်းနဲ့ သက်တန့်ချိုတို့ကိုတော့ အခုထိ သေသေချာချာကြီးကို မှတ်မိနေတုန်း။ နောက် အာဖရိကမှာ တာဝန်ကျတဲ့ မြန်မာဆရာဝန် Blogger...

ကမ္ဘာသစ်

သူငယ်ချင်းရေ     ငါတို့တွေ ကျောင်းပြီးကတည်းက မတွေ့ကြတော့ဘူးနော်၊၊ ကျောင်းတော်ကြီးတုန်းက ငါတို့တွေ အိပ်မက်တွေကိုယ်စီနဲ့ ဘဝအတွက် အုတ်မြစ်ကိုယ်စီ ချခဲ့ကြတယ်၊၊ တချို့တွေလဲ ကိုယ့်လမ်းကြောင်းပေါ် ကိုယ်စီလျှောက်လို့။ မမျော်လင့်ပဲနဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ ပင်လယ်ကြီးက ငါတို့အတွက် ကျယ်ပြန့်လွန်းနေတယ်၊၊     သူငယ်ချင်းရေ မင်းမှတ်မိသေးလား၊၊ ငါတို့တွေ မွေးရပ်မြေ အတွက် အိပ်မက်ကိုယ်စီ မက်ခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ မင်းဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ အိပ်မက်တွေကို ငါအခုထိမှတ်မိနေတုန်းပဲ၊၊ ဆယ်ကျော်သက် စိတ်ကူးတွေနဲ့ ငါတို့တတွေ လောကကြီးကို လှပသွားအောင် ဆေးရောင်စုံ ချယ်ခဲ့ကြတယ်၊၊ လောဘဇောတိုက်တဲ့ လူတွေအကြောင်း ငါတို့တွေ ဝိုင်းပြီးရှုံ့ချခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ အတ္တကြီးတဲ့ လူ့ငနဲတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကို ငါတို့တတွေ အံ့သြခဲ့ကြသေးတယ်၊၊     လောကကြီးက ငါတို့ထင်ထားတာထက် ပိုပြီးတော့ ရှုပ်ထွေးနေတယ်၊၊ ရံဖန်ရံခါကြတော့ ငါတို့ထင်ထားတဲ့ မှားယွင်းမှုတွေက လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာတွေတဲ့၊၊ ငါတို့တွေအမြဲ ပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ်ခြင်းစာတရားက ပျော့ညံ့မှုတဲ့၊၊ သူငယ်ချင်းရယ် မိုးခါးရေတွေသောက်နေတဲ့ လူတွေကြားမှာ ငါတို့ရဲ့ သစ္စာတရားက အရောင်မလက်တော့တာ အမ...