မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ သိပ်ပြီးခက်ခဲနေခဲ့မယ်ဆိုရင်
ဒါမှမဟုတ် ယောကျင်္ားကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ သိပ်ပြီးစိတ်ပျော့နေခဲ့မယ်ဆိုရင်
ဒါမှမဟုတ် ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်မဖြစ်နိူင်လောက်အောင် သိပ်ပြီး တကိုယ်ကောင်းဆန်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဒါမှမဟုတ် သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက်မဖြစ်နိူင်လောက်အောင် သိပ်ပြီးရှက်တတ်လွန်းနေခဲ့ရင်
ဒါမှမဟုတ် အရာရာတိုင်းကို စေ့စေ့စပ်စပ်ဝေဖန်ဆုံးဖြတ်နိူင်ဖို့ သိပ်ပြီးဂရုစိုက်လွန်းနေခဲ့ရင်
ဒါမှမဟုတ် မလှနိူင်လောက်အောင် သိပ်ပြီးဝလွန်းနေခဲ့ရင်
ဒါမှမဟုတ် ခေါင်းဆောင်ကောင်းတစ်ယောက်မဖြစ်နိူင်လောက်အောင် ရှက်ကြောက်နေတတ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဒါမှမဟုတ် အရာရာတိုင်းကို အလေးအနက်ထားဖို့သိပ်ပြီး ငယ်ရွယ်လွန်းနေရင်
ဒါမှမဟုတ် အပြောင်းအလဲကို လုပ်ကိုင်ဖို့ သိပ်ပြီးအသက်ကြီးလွန်းသွားရင်
ဒါမှမဟုတ် အပြေးပြိုင်ပွဲမဝင်နိူင်လောက်အောင် ဟိုးအနောက်ဝေးဝေးမှာ ကျန်ရစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင်
မိတ်ဆွေ သင်ဘာလုပ်မလဲ?
တကယ်တော့ ဒီစံနှုန်းသတ်မှတ်ချက်တွေ အားလုံးဟာ မှားယွင်းနေခဲ့သလို မတူညီကွဲပြားလွန်းတဲ့ နယ်ပယ်တစ်ခုလဲ ဖြစ်နေပါတယ်၊၊ ဒါပေမယ့် ဒီသတ်မှတ်ချက်တွေဟာ လူတွေကြားထဲမှာ နေရာအခိုင်အခန့် ယူထားတဲ့အတွက် တခါတလေမှာ ကျနော်တို့ကိုယ်တိုင်တောင် နားမလည်လိုက်ပါပဲနဲ့ ဒီသတ်မှတ်ချက်တွေကို မသိစိတ်ကရော သိစိတ်ကပါ အလိုလို လက်ခံမိသွားခဲ့ကြတယ်၊၊ ဒီတော့ ဒီလက်ခံမှုတွေဟာ ကျနော်တို့ရဲ့ စိတ်နှလုံးတွေကို မလုံခြုံမှုဆီကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတော့တယ်၊၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဘယ်သူတစ်ဦးကမှ ဒီသတ်မှတ်ချက်တွေဟာ တကယ်ရော မှန်ကန်သလားဆိုတာ တိုင်းတာခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပါဘူး(ရှိလဲမရှိသင့်ပါဘူး)၊၊ စဉ်းစားကြည့်မယ်ဆိုရင် ဒီသတ်မှတ်စံနှုန်းတွေကို ကျနော်တို့ မယုံကြည်ခဲ့ရင်တောင်မှ ကျနော်တို့တွေအတွက် တခြားလူတွေရဲ့ အမြင်ဟာ အရေးကြီးနေသေးတယ် မဟုတ်ပါလား၊၊ ကိုယ့်ကိုယ် အိမ်နီးနားချင်းတွေက ကိုယ့်ကို ဘယ်လိုမြင်မလဲ? ဒါမှမဟုတ် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေက ဘယ်လိုမြင်ကြမလဲ ဒါမှမဟုတ်? ဘုရားရှိခိုးကျောင်းက လူတွေက ဘယ်လိုထင်မြင်ကြမလဲ? ဒီလို စိုးရိမ်မှုတွေကြောင့်ပဲ လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ခံစားရတဲ့ မလုံခြံုမှုတွေကို ဖုံးကွယ်ဖို့ကြိုးစားလာခဲ့ကြတယ်၊၊ ကိုယ့်ရဲ့အနီးပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေကို ကြည့်ပြီး သူတို့တွေရဲ့ ဘဝက ကျေနပ်စရာကောင်းလိုက်တာဆိုပြီး ကိုယ့်ရဲ့ဘဝကို အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး စိတ်ဓာတ်တွေကျတတ်တယ်၊၊ တကယ်တော့ လူတိုင်းလူတိုင်းဟာ ကိုယ့်ရဲ့မလုံခြံုမှုတွေကို ဖုံးကွယ်ထားကြပြီး မိမိရဲ့ ဘဝ စိတ်နေသဘောထား ဒါတွေကို အမှန်အတိုင်းဖွင့်ပြောလိုက်ရမှာ စိုးရွံ့နေခဲ့ကြတယ်၊၊ ဒီအတွက်ကြောင့် လူတွေရဲ့အမြင်မှာ တင့်တယ်နေဖို့ တတ်စွမ်းသလောက် ကြိုးစားကြပြန်တယ်၊၊ တခါတလေကျရင်တော့ ဆိုးသွမ်းနေတဲ့ သူတွေအဖြစ် ပုန်ကန်တတ်ကြတယ်၊၊ ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့တွေဟာ မှားယွင်းနေတဲ့ စံနှုန်းအောက်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြင်ဆင်ဖို့ကြိုးစားနေကြသူတွေပါပဲ၊၊
ဒီအရာတွေ အားလုံးဟာ သိပ်ပြီးတော့ စိတ်မော စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းလွန်းပါတယ်၊၊
ကျနော်ဟာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး၊၊ ဒါဟာ ရိုးစင်းလွန်းပါတယ်၊၊ တကယ်လို့သာ ကျနော်ဟာ သိပ်ပြီးထက်မြက်နေတဲ့သူဖြစ်ခဲ့ရင် ကျနော့်ကို လူတွေက “တုံးအ“တယ်လို့ ထင်ကြမှာကို ကြောက်ရွံ့မိမှာပဲ၊၊ တကယ်လို့ အောင်မြင်နေတဲ့ သူတစ်ယောက်ဆိုရင် ရှုံးနိမ့်မှုကို ကြောက်နေမိမှာ သေချာတယ်၊၊ တကယ်လို့သာ ယောကျင်္ားတစ်ယောက်ဆိုရင် အားနည်းမှာကို စိုးရွံ့မိမယ်၊၊ ခရစ်ယန်တစ်ယောက်ဆိုရင် ယုံကြည်မှုတွေ ပျက်ပြားသွားမှာကို စိုးရိမ်မိမယ်၊၊ ဘယ်ဘာသာကိုမှ မကိုးကွယ်တဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုရင် ယုံကြည်မှုတွေ ပေါက်ဖွားလာမှာကို် ကြောက်ရွံ့မိလိမ့်မယ်၊၊ သိပ်ပြီးတော့ ခွဲခြားစိတ်ဖြာနိူင်လွန်းသူဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ရဲ့ ခံစားမှုတွေကို အသိအမှတ်ပြုလိုက်ဖို့ ထိတ်လန့်နေမိမယ်၊၊ သိပ်ပြီးတော့ ရှက်တတ်လွန်းသူဖြစ်ခဲ့ရင် မိတ်ဆွေအသစ်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံရမှာကို စိုးရွံ့နေလိမ့်မယ်၊၊ တကယ်လို့ လူအများလေးစားခံရတဲ့သူဆိုရင် လူတွေက ကျနော့်ကို အရူးတစ်ယောက်လို မြင်ကြမှာကို သေမတတ် စိုးရိမ်နေလိမ့်မယ်၊၊ သိပ်ပြီးတော့ ကျွမ်းကျင်တဲ့သူဆိုရင် အမှားတွေလုပ်မိမှာ စိတ်ပူလိမ့်မယ်၊၊
ဒါပေမယ့် ကျနော်ဟာဘာမှမဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ကျနော်ဟာ ကျနော်ပဲဆိုတဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ သူတစ်ယောက် ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်၊၊
ဒါပေမယ့် ဒီအချက်ဟာ ပြောင်းလဲမှုတွေ လုပ်စရာမလိုဘူးလို့ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး၊၊ ပြောင်းလဲမှုဆိုတာ ကျနော်တို့တွေရဲ့ ဘဝမှာ လွဲရှောင်လို့မရတဲ့အရာဖြစ်တယ်၊၊ ပြောင်းလဲမှုဆိုတာ ကျနော်တို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါပါဆိုတာရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုလဲ ဖြစ်တယ်၊၊ ကောင်းမွန်တဲ့ ပြောင်းလဲမှုကို မလုပ်ဘူးဆိုရင်တော့ ကျနော်တို့တွေဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆွေးမြည့်သွားမှာ ဖြစ်တယ်၊၊
လူတွေရဲ့ အထင်အမြင်တွေပေါ် မျှော်လင့်ချက်မထားပဲ ပြီးတော့ ကိုယ်ဟာ ဘာမှမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို လက်ခံနိူင်ခဲ့ရင် အမှန်တရားကို မြင်ဖို့ လွယ်ကူပါတယ်၊၊ ကြောက်ရွံ့မှုတွေ၊ မနာလိုမှုတွေ၊ မလုံခြံုမှုတွေ၊ မတရားမှုတွေ၊ ရှက်ကြောက်မှုတွေဟာ ကျနော်တို့တွေ အမှန်တရားကို ဘာဆိုတာ မြင်နိူင်ဖို့ ကာဆီးထားတဲ့ အတားအဆီးတွေပါပဲ၊၊ အမှန်တရားဟာ မကြာခဏ ခြိမ်းခြောက်နေတတ်တဲ့အတွက် ကျနော်တို့တွေ ကာကွယ်ဖို့ တစ်စုံတစ်ရာကြိုးစားမိလိုက်တာနဲ့ လူတွေနဲ့ ရိုးရိုးသားသား ဆက်ဆံဖို့ခက်ခဲသွားသလို မိမိကိုယ်ကိုလဲ ရိုးသားဖို့ ခက်ခဲသွားတတ်ပါတယ်၊၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ဟာ ဘာမှမဟုတ်ဘူးဆိုတာ လက်ခံထားလိုက်ရင်တော့ ဖြစ်ပျက်သမျှတွေကို အရှိအတိုင်း လက်ခံလိုက်ဖို့ လွယ်ကူသွားပါပြီ၊၊ ဒါဟာ အပြုသဘောဆောင်တဲ့ ပြောင်းလဲမှုရဲ့ အစဖြစ်တယ်၊၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မိမိလက်မခံတဲ့ နားမလည်တဲ့ အရာတစ်ခုကို မိမိကသွားပြီး ပြောင်းလဲလို့ မရတဲ့အတွက် ဖြစ်တယ်၊၊ ဒါပေမယ့် ဇစ်မြစ်ကို သေချာနားလည်သွားမယ်ဆိုရင်တော့ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းခြင်းနဲ့ ဖုံးကွယ်ခြင်းရဲ့ မတူညီမှုကို တွေ့မြင်လာရမှာဖြစ်တယ်၊၊ ဒါတင်မက မိမိမှာရှိနေတဲ့ အရှိအတိုင်းဖြစ်ထွန်းခြင်း နဲ့ မှေးမှိန်အောင်လုပ်နေမိခြင်းရဲ့ မတူညီမှုတွေကို နားလည်လာနိူင်မှာဖြစ်တယ်၊၊
ကျနော်တို့ရဲ့ ကြီးကျယ်တဲ့ မွေးရာပါ ဆုလာဘ်တွေဟာ ကျနော်တို့စိတ်ရဲ့ မလုံခြံုမှုအောက်မှာ မြှပ်နှံခံရလေ့ရှိတတ်ပါတယ်၊၊ တကယ်တော့ ကျနော်တို့ရဲ့ အားနည်းချက်တွေဟာ ကျနော်တို့ ဘယ်လိုအသုံးချနိူင်မလဲဆိုတဲ့ အပေါ်မှာ မူတည်ပြီး ကျနော်တို့အတွက် ခွန်အားတွေဖြစ်စေပါတယ်၊၊
Comments