Skip to main content

ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်

" မောင်...ခင့်ကို အဲလိုမျက်လုံးတွေနဲ့ ကျေးဇူးပြုပြီးမကြည့်လိုက်ပါနဲ့...မောင့်ကိုခရစ္စမတ်လက်ဆောင် မပေးပဲနဲ့ ခင်ဘယ်လိုမှမနေနိူင်လို ့ခင့်ဆံပင်တွေ ဖြတ်ပြီး ရောင်းလိုက်ရတာပါ။ ဆံပင်ဆိုတာကပြန်ရှည်လာမှာပဲလေ မောင်ရယ်နော်..မောင်စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ... စိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား မောင်ရယ် " Della တစ်ယောက် စကားပြောလို့ အပြီး
Jim တစ်ယောက် အပေါ်ဝတ် ကုတ်အကျႌအိပ်ကပ်ထဲက အထုပ်တစ်ထုပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး စားပွဲပေါ် ပစ်တင်လိုက်တယ်၊၊

ဖြူရော်နေတဲ့ လက်ချောင်းပိန်ပိန်လေးတွေက စူးစမ်းမှုတွေနဲ့ အလျင်အမြန်ပဲ လက်ဆောင်ထုပ်လေးကို ဆွဲဖောက်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ရုတ်တရက်ပဲ အံ့အားသင့် ဝမ်းသာတဲ့ အော်သံလေးတစ်ခု  ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်၊၊ ကြည့်စမ်းပါအုံး .... Della ရဲ့ ပါးပြင်ပေါ်မှာ နားလည်ရခက်တဲ့ မျက်ရည်တွေနဲ့ အတူ ငိုကြွေးသံလေး က တိတ်တဆိတ်၊၊



စားပွဲပေါ်မှာ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်လက်နေတဲ့ ဘီးလေးတစ်စုံရှိနေတယ်၊၊ ဒီဘီးလေးကို Dellaတစ်ယောက်လိုချင်ခဲ့လွန်းလို့ ဆိုင်ပြုတင်းပေါက်နားမှာ ခဏခဏသွားသွားချောင်းကြည့်ခဲ့ရတာ၊၊ ခုတော့ ဒီဘီးလေးတွေက သူမအပိုင်ဖြစ်လာခဲ့ပြီ၊၊ ဒါပေမယ့် ခုချိန်မှာ သူမ ဒီဘီးလေးတွေနဲ့ အလှပြင်ဆင်ဖို့ သူမ အမြတ်တနိုးထားထားခဲ့တဲ့ ဆံနွယ်ရှည်လေးတွေ မရှိတော့ဘူးလေ၊၊ 

Jim ကတော့ Della သူ့အတွက် ဝယ်ပေးထားတဲ့ လက်ဆောင်က ဘာမှန်းမသိသေးပါဘူး၊၊  Della က စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ တုန်ယင်နေတဲ့ သူမလက်ဖဝါးပေါ်က လက်ဆောင်လေးကို Jim လက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်၊၊ တောက်ပနေတဲ့ သံမဏိနာရီကြိုးလေးက Della ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေနဲ့ ခံစားမှုတွေကို ထင်ဟပ်နေသလိုပါပဲ၊၊ 

" ဒီကြိုးလေးက မောင့်နာရီလေးနဲ့ အမျိုးအစားတူတယ်မဟုတ်လားဟင်..ခင့်မှာ တစ်မြို့လုံးပတ်ပြီး ဒီကြိုးလေးကိုလိုက်ရှာခဲ့ရတာ၊၊ နောက်ဆို မောင် သူများတွေရှေ့မှာကြိုးမရှိတဲ့ နာရီလေးကို ရှက်ရှက်နဲ့ထုတ်ကြည့်စရာမလိုတော့ဘူး ၊၊မောင်ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွားနဲ ့ ကြိုက်သလောက်မောင့်နာရီလေးကို ကြည့်လို့ရပြီ၊၊  မောင့်နာရီလေး ပေးပါအုံး၊၊ ကြိုးနဲ့ တော်မတော် စမ်းကြည့်ရအောင်"

Della ရဲ့ စကားကို နားထောင်ပြီး နာရီလေးထုတ်ပေးမယ့်အစား Jim တစ်ယောက် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်ကိုခေါင်းအုံးပြီး ပြုံးလိုက်ပါတယ်၊၊ 

"Della  အချစ်ရယ်... မောင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်တွေကို အသာထားပြီး သိမ်းထားလိုက်စမ်းပါ.. အဲဒီလက်ဆောင်တွေက မောင်တို့နှစ်ယောက်အတွက် သိပ်ပြီး ကောင်းလွန်းပါတယ်၊၊ မောင့် နာရီလေးကို ခင့်အတွက် ဘီးဝယ်ပေးဖို့ မောင် ရောင်းလိုက်တယ်ကွယ့် "



ဖတ်မိတဲ့ အပိုင်းလေးတစ်ခုကို နားလည်သလိုဘာသာပြန်ပါတယ်၊၊

Comments

နန္း said…
စာလာဖတ္သြားတယ္ မေနာေျမစာေလးေတြဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္ ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ေလး,nick ႏွင္ပန္သီးျခံကိုလဲလည္လည္သြားခဲ့တယ္

Popular posts from this blog

ဘာသာစကား

ဘာသာစကားဆုိတာ ေနရာေဒသကုိမူတည္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားေလ့ရွိပါတယ္၊၊ ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ဗမာစကားကုိ တစ္ႏူိင္ငံလံုးနီးပါး ေျပာၾကေပမယ့္ ေနရာေဒသ မတူတာနဲ႔အမွ် ေလသံေတြ ကြဲျပားေနတတ္တယ္၊၊ ဥပမာ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံနဲ႔ ရန္ကုန္မွာေျပာၾကတဲ့ ေလသံမ်ဳိးက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ မတူတာကုိ ၾကံဳဖူးတဲ့သူတုိင္းသိႏူိင္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ဆုိ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေရာက္တုိင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလသံေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားမွန္း မေျပာပဲ သိၾကတယ္၊၊ တကယ္လဲ က်ေနာ္က တဝမ္းပူနဲ႔ သ သံ ဘယ္လုိမွ ကြဲေအာင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊၊ ဘဝေပးကံၾကမၼာေၾကာင့္ ေနရာေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ပါတယ္၊၊ တခါတေလ ကုိယ့္အုပ္စုထဲမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစစ္စစ္တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုျဖစ္ေနတတ္တာကုိလဲ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္၊၊ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံဝဲဝဲေလးေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကျပန္ေရာ၊၊ ကုိယ့္ကုိယ္ပုိင္ ေလသံေတြနဲ႔ ခ်စ္ဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊၊ အဲဒီ စကားဝဲတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြက တခါတခါ ရယ္ေမာစရာေလးေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္၊၊ က်ေနာ္ ၾကားမိ...

မင်္ဂလာပါ

ဒီ Blog လေးမှာ ပထမဦးဆုံး ပိုစ့်ကို Published လုပ်ခဲ့တာက 2010 ခုနှစ် သြဂုတ်လဆိုတော့ 12 နှစ် နီးပါး ရှိခဲ့ပြီပေါ့။ နောက်ဆုံးရေးခဲ့တဲ့ ပို့စ်ကျတော့ 2013 ခုနှစ် ဇူလိုင်လဆိုတော့ ဒီ Blog လေးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့တာ 9 နှစ်ကျော်ကျော် ရှိခဲ့ပြီ။   စာရေးသူ အသက်က 20 ကျော် စွန်းစွန်းလေးနဲ့ အမေရိကား ရောက်လာခဲ့တဲ့အချိန်မှာ အိမ်လွမ်းတဲ့ ဒဏ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားနေရတာတွေကို ကုစားတဲ့အနေနဲ့ Blog ကို စရေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သာမန်ပြည်သူတွေအနေနဲ့ မြန်မာပြည်မှာ အင်တာနက်ကို တစ်နာရီ ၁၅၀၀ ကျပ်နဲ့ အင်တာနက်ကဖီးတွေမှာ တမေ့တမော သုံးနေရတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ ပြည်တွင်းက လူတွေနဲ့ အရမ်းကြီး အဆက်အသွယ်တွေ လွယ်ကူမြန်ဆန်ခဲ့တာတော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။   အဲ့ဒီကာလတွေတုန်းက များသောအားဖြင့်တော့ ပြည်ပနေ မြန်မာ Blogger တွေ အချင်းချင်းပဲ သူ့ blog ကိုယ့် blog သွားလည်ကြ၊ စာတွေဖတ်၊ Comment တွေ ရေးရင်းနဲ့ အထီးကျန်မှုတွေကို ဖြေဖျောက်ခဲ့ရတာတွေကို အသေအချာ မှတ်မိတယ်။ မနိုင်းနိုင်းစနေ၊ ကိုညီလင်းသစ်၊ မစန်းထွန်းနဲ့ သက်တန့်ချိုတို့ကိုတော့ အခုထိ သေသေချာချာကြီးကို မှတ်မိနေတုန်း။ နောက် အာဖရိကမှာ တာဝန်ကျတဲ့ မြန်မာဆရာဝန် Blogger...

ကမ္ဘာသစ်

သူငယ်ချင်းရေ     ငါတို့တွေ ကျောင်းပြီးကတည်းက မတွေ့ကြတော့ဘူးနော်၊၊ ကျောင်းတော်ကြီးတုန်းက ငါတို့တွေ အိပ်မက်တွေကိုယ်စီနဲ့ ဘဝအတွက် အုတ်မြစ်ကိုယ်စီ ချခဲ့ကြတယ်၊၊ တချို့တွေလဲ ကိုယ့်လမ်းကြောင်းပေါ် ကိုယ်စီလျှောက်လို့။ မမျော်လင့်ပဲနဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ ပင်လယ်ကြီးက ငါတို့အတွက် ကျယ်ပြန့်လွန်းနေတယ်၊၊     သူငယ်ချင်းရေ မင်းမှတ်မိသေးလား၊၊ ငါတို့တွေ မွေးရပ်မြေ အတွက် အိပ်မက်ကိုယ်စီ မက်ခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ မင်းဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ အိပ်မက်တွေကို ငါအခုထိမှတ်မိနေတုန်းပဲ၊၊ ဆယ်ကျော်သက် စိတ်ကူးတွေနဲ့ ငါတို့တတွေ လောကကြီးကို လှပသွားအောင် ဆေးရောင်စုံ ချယ်ခဲ့ကြတယ်၊၊ လောဘဇောတိုက်တဲ့ လူတွေအကြောင်း ငါတို့တွေ ဝိုင်းပြီးရှုံ့ချခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ အတ္တကြီးတဲ့ လူ့ငနဲတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကို ငါတို့တတွေ အံ့သြခဲ့ကြသေးတယ်၊၊     လောကကြီးက ငါတို့ထင်ထားတာထက် ပိုပြီးတော့ ရှုပ်ထွေးနေတယ်၊၊ ရံဖန်ရံခါကြတော့ ငါတို့ထင်ထားတဲ့ မှားယွင်းမှုတွေက လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာတွေတဲ့၊၊ ငါတို့တွေအမြဲ ပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ်ခြင်းစာတရားက ပျော့ညံ့မှုတဲ့၊၊ သူငယ်ချင်းရယ် မိုးခါးရေတွေသောက်နေတဲ့ လူတွေကြားမှာ ငါတို့ရဲ့ သစ္စာတရားက အရောင်မလက်တော့တာ အမ...