Skip to main content

ဒီကနေ့ ကျွန်မဆိုတာ ( Salma Hayek )

ကျွန်မဘဝမှာ အားကျရတဲ့  မင်းသမီး ဒါမှမဟုတ် ဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ စိတ်ကူးထဲက လေးစားအားကျရတဲ့သူရှိလားလို့ ပရိတ်သတ်တွေ မကြာခဏမေးကြတယ်၊၊ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်တုန်းကဆိုရင် ဒီမေးခွန်းကိုဘယ်လိုဖြေရမယ်မှန်း ကျွန်မမသိခဲ့ပါဘူး၊၊ ဒါပေမယ့် ဒီမေးခွန်းကိုပဲ တလောတုန်းက လူတစ်ယောက် ပြန်မေးတဲ့အခါမှာ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ နားလည်သွားခဲ့တယ်၊၊ ကျွန်မဘဝထဲမှာ ကျွန်မကိုအများဆုံးတွန်းအားပေးတဲ့သူတွေက ကျွန်မရဲ့မိသားစုဝင် အမျိုးသမီးတွေ ဖြစ်တယ်၊၊ အဲဒီအမျိုးသမီးတွေဟာ သူတို့ဘဝမှာ ဖြစ်နိူင်ခွင့်ရှိပေမယ့် စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတဲ့သူတွေ၊ တခြားသူများထက် သာလွန်တဲ့အရည်အချင်းရှိပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အိပ်မက်တွေ ဘယ်တော့မှ အကောင်အထည် ပေါ်မလာခဲ့တဲ့သူတွေဖြစ်တယ်ဆိုရင် စာဖတ်သူအံ့သြမိမလား၊၊

ကျွန်မရဲ့အဘွားဆိုရင် အင်မတန်မှထက်မြက်သူဖြစ်ပြီး အကြောက်တရားကင်းမဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးတစ် ဦးဖြစ်တယ်၊၊ သူမဟာ ကဗျာတွေသီချင်းတွေရေးစပ်နိူင်သူဖြစ်တယ်၊၊  ပြီးတော့ သူမဟာ ဓာတုဗေဒ၊ သမိုင်းဘာသာရပ်နဲ့  ဆေးပညာကို စိတ်ဝင်စားသူတစ်ဦးလဲဖြစ်ပြန်တယ်၊၊ မက်ဆီကို မှာရှိတဲ့ သူမရဲ့လူတွေအတွက် သူမပိုင်ဆိုင်တဲ့ ခြံကြီးထဲမှာ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုတွေ ပြုလုပ်ပေးတယ်၊၊ ဒါတင်မက ကိုယ်ဝန်သည်များအတွက် ဝမ်းဆွဲဆရာမလဲ လုပ်ပါသေးတယ်၊၊ ဒီတော့ သူမဟာ သူမဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့အရည်အချင်းရှိသူလို့ ပြောနိူင်တယ်၊၊ ဒါပေမယ့် ဒီအဖြစ်အပျက်တွေဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့   အချိန်ဟာ 1930 ပြည့်နှစ်များ တနည်းအားဖြင့်ဆိုရရင် မိဘတွေဟာ မိမိသားသမီးများကို အတင်းအကြပ် အိမ်ထောင်ချပေးကြတဲ့ အချိန်တွေဖြစ်ခဲ့တယ်၊၊ ဒီလိုနဲ့ အဘွားဟာ မိဘတွေစီစဉ်ပေးတဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခုအောက်မှာ ခြေချုပ်မိသွားခဲ့တယ်၊၊ ဒါပေမယ့် အဘွားဟာ စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး သူမခင်ပွန်းသည်နဲ့ ကွာရှင်းပြီး Mexico City ကို ထွက်လာခဲ့တယ်၊၊  မမျှော်လင့်ပါပဲနဲ့ မြို့ကြီးပြကြီးမှာတောင် အမျိုးသမီးတွေကို နှိမ့်ချဆက်ဆံကျလို့   အဘွားအတွက် လုပ်ငန်းစတင်ဖို့ ခက်ခဲခဲ့ရတယ်၊၊



ကျွန်မ မေမေဆိုလို့ရှိလည်း သူမရဲ့အိပ်မက်တွေကို စွန့်လွတ်ခဲ့ရတဲ့သူတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်၊၊  မေမေဟာ အဆိုတော်တစ်ဦး ဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်၊၊ ဒါပေမယ့် သူမကြီးပြင်းရာ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အဆိုတော်ဆိုတာ လူအထင်သေးတဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတစ်ခုဖြစ်တယ်၊၊ ဒီလိုနဲ့ပဲ မေမေဟာ ငါ့အသံ သိပ်မကောင်းပါဘူးလို့ ကိုယ့်ဖာသာပြောရင်း Music School သွားပြီး လေ့လာသင်ကြားရမယ့်အစား အိမ်ထောင်ပြု သားမွေးပြီး သူမအိပ်မက်ကို  အဆုံးသတ်ပစ်ခဲ့တယ်၊၊ မေမေဟာ  အသက်ကြီးပိုင်းရောက်မှပဲ ဂီတနဲ့ပတ်သက်ပြီးလေ့လာခဲ့တယ်၊၊သူမရဲ့ပင်ကိုယ်အသံဟာ စောစောစီးစီးသာ လေ့လာသင်ကြားခဲ့ရမယ်ဆိုရင် မက်ဆီကိုရဲ့ Maria Callas( မက်ဆီကန်နာမည်ကြီး အဆိုတော် )  နောက်တစ်ယောက် ဖြစ်နိူင်ဖွယ်ရှိပါတယ် ၊၊

ကျွန်မ သရုပ်ဆောင်လောကထဲကို စဝင်လာခဲ့တုန်းက လူတွေက ကျွန်မသရုပ်ဆောင်ကောင်းတစ်ယောက် မဖြစ်နိူင်ဘူးလို့ ခဏခဏပြောခဲ့ကြပါတယ်၊၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မ အမြဲအားပေးခဲ့ပါတယ်၊၊ အဘွားနဲ့ အမေ့ရဲ့  အတွေ့အကြုံတွေဟာ ကျွန်မဘဝကို ဂုဏ်ယူစွာ လွှမ်းခြံုထားပါတယ်၊၊ သူတို့နှစ်ယောက်အကြောင်း တွေးမိလိုက်တိုင်း ကျွန်မဘဝရဲ့ သဘောထားအမြင်တွေကို ခွန်အားတွေဖြစ်စေပါတယ်၊၊  ခုဆိုရင် ကျွန်မရဲ့ သမီးလေးရဲ့ ဖြစ်ချင်တဲ့အိပ်မက်တွေကို တွန်းအားပေးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပါပြီ၊၊  သမီးလေးကို ဘာလုပ်ရမယ်  ဘာဖြစ်ရမယ်ဆိုပြီး ကျွန်မ တင်းကြပ်မှာမဟုတ်ပါဘူး၊၊  ကျွန်မသမီးလေးကို အိပ်မက်တွေအကြီးကြီးမက်ပြီး သူမလုပ်နိူင်တယ်ဆိုတာ ယုံကြည်စိတ်ချမှုရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်စေချင်ပါတယ်၊၊

ခုချိန်မှာ ကျွန်မဟာ မင်းသမီးတစ်လက်အဖြစ်ရော မိခင်တစ်ဦး အဖြစ်ပါ အောင်မြင်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်ပါတယ်၊၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျွန်မဟာ အရည်အချင်းရှိရဲ့သားနဲ့  အိပ်မက်တွေအကောင်အထည်ဖော်ခွင့်မရခဲ့တဲ့ မိန်းမသားတွေရဲ့ ဘဝကို ကိုယ်စားပြုချင်လို့ပါ၊၊ သူတို့တွေရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ သတ္တိတွေနဲ့ ထက်မြက်မှုတွေကြောင့် ကျွန်မဘဝဟာ ပိုပြီးတင့်တယ်လာခဲ့တာပါ၊၊ ဒါကြောင့်မို့ သူတို့တွေအားလုံးဟာ ကျွန်မဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေဖြစ်တယ်၊၊ ကျွန်မရဲ့ အောင်မြင်မှုဟာ သူတို့တွေအတွက် အောင်မြင်မှုတစ်ခုလဲ ဖြစ်ပါတယ်၊၊



စာရေးသူ Salma Hayek ဟာ မက်ဆီကိုဖွား ဟောလိဝုဒ် မင်းသမီး ဖြစ်ပါတယ်၊၊

Comments

thanks for this post :). it's really touching .
အဲဒီလို အမ်ိဳးသမီးေတြကို အားက်တယ္..
သူတို႕လို ထူးခၽြန္တဲ႔သူ ျဖစ္ခ်င္တာ
သိပ္ကုိမွန္တဲ႔စကားေလးပါပဲ
(ကံေကာင္းျခင္းဆုိတာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတုန္း ေရာက္ရွိလာတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခု မဟုတ္ပါဘူးတဲ့) ဆုိတဲ႔စကားေလးကုိေျပာတာပါ

စာထဲကအမ်ဳိးသမီးကုိအားက်တယ္

Popular posts from this blog

ဘာသာစကား

ဘာသာစကားဆုိတာ ေနရာေဒသကုိမူတည္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားေလ့ရွိပါတယ္၊၊ ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ဗမာစကားကုိ တစ္ႏူိင္ငံလံုးနီးပါး ေျပာၾကေပမယ့္ ေနရာေဒသ မတူတာနဲ႔အမွ် ေလသံေတြ ကြဲျပားေနတတ္တယ္၊၊ ဥပမာ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံနဲ႔ ရန္ကုန္မွာေျပာၾကတဲ့ ေလသံမ်ဳိးက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ မတူတာကုိ ၾကံဳဖူးတဲ့သူတုိင္းသိႏူိင္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ဆုိ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေရာက္တုိင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလသံေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားမွန္း မေျပာပဲ သိၾကတယ္၊၊ တကယ္လဲ က်ေနာ္က တဝမ္းပူနဲ႔ သ သံ ဘယ္လုိမွ ကြဲေအာင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊၊ ဘဝေပးကံၾကမၼာေၾကာင့္ ေနရာေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ပါတယ္၊၊ တခါတေလ ကုိယ့္အုပ္စုထဲမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစစ္စစ္တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုျဖစ္ေနတတ္တာကုိလဲ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္၊၊ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံဝဲဝဲေလးေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကျပန္ေရာ၊၊ ကုိယ့္ကုိယ္ပုိင္ ေလသံေတြနဲ႔ ခ်စ္ဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊၊ အဲဒီ စကားဝဲတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြက တခါတခါ ရယ္ေမာစရာေလးေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္၊၊ က်ေနာ္ ၾကားမိ...

မင်္ဂလာပါ

ဒီ Blog လေးမှာ ပထမဦးဆုံး ပိုစ့်ကို Published လုပ်ခဲ့တာက 2010 ခုနှစ် သြဂုတ်လဆိုတော့ 12 နှစ် နီးပါး ရှိခဲ့ပြီပေါ့။ နောက်ဆုံးရေးခဲ့တဲ့ ပို့စ်ကျတော့ 2013 ခုနှစ် ဇူလိုင်လဆိုတော့ ဒီ Blog လေးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့တာ 9 နှစ်ကျော်ကျော် ရှိခဲ့ပြီ။   စာရေးသူ အသက်က 20 ကျော် စွန်းစွန်းလေးနဲ့ အမေရိကား ရောက်လာခဲ့တဲ့အချိန်မှာ အိမ်လွမ်းတဲ့ ဒဏ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားနေရတာတွေကို ကုစားတဲ့အနေနဲ့ Blog ကို စရေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သာမန်ပြည်သူတွေအနေနဲ့ မြန်မာပြည်မှာ အင်တာနက်ကို တစ်နာရီ ၁၅၀၀ ကျပ်နဲ့ အင်တာနက်ကဖီးတွေမှာ တမေ့တမော သုံးနေရတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ ပြည်တွင်းက လူတွေနဲ့ အရမ်းကြီး အဆက်အသွယ်တွေ လွယ်ကူမြန်ဆန်ခဲ့တာတော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။   အဲ့ဒီကာလတွေတုန်းက များသောအားဖြင့်တော့ ပြည်ပနေ မြန်မာ Blogger တွေ အချင်းချင်းပဲ သူ့ blog ကိုယ့် blog သွားလည်ကြ၊ စာတွေဖတ်၊ Comment တွေ ရေးရင်းနဲ့ အထီးကျန်မှုတွေကို ဖြေဖျောက်ခဲ့ရတာတွေကို အသေအချာ မှတ်မိတယ်။ မနိုင်းနိုင်းစနေ၊ ကိုညီလင်းသစ်၊ မစန်းထွန်းနဲ့ သက်တန့်ချိုတို့ကိုတော့ အခုထိ သေသေချာချာကြီးကို မှတ်မိနေတုန်း။ နောက် အာဖရိကမှာ တာဝန်ကျတဲ့ မြန်မာဆရာဝန် Blogger...

ကမ္ဘာသစ်

သူငယ်ချင်းရေ     ငါတို့တွေ ကျောင်းပြီးကတည်းက မတွေ့ကြတော့ဘူးနော်၊၊ ကျောင်းတော်ကြီးတုန်းက ငါတို့တွေ အိပ်မက်တွေကိုယ်စီနဲ့ ဘဝအတွက် အုတ်မြစ်ကိုယ်စီ ချခဲ့ကြတယ်၊၊ တချို့တွေလဲ ကိုယ့်လမ်းကြောင်းပေါ် ကိုယ်စီလျှောက်လို့။ မမျော်လင့်ပဲနဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ ပင်လယ်ကြီးက ငါတို့အတွက် ကျယ်ပြန့်လွန်းနေတယ်၊၊     သူငယ်ချင်းရေ မင်းမှတ်မိသေးလား၊၊ ငါတို့တွေ မွေးရပ်မြေ အတွက် အိပ်မက်ကိုယ်စီ မက်ခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ မင်းဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ အိပ်မက်တွေကို ငါအခုထိမှတ်မိနေတုန်းပဲ၊၊ ဆယ်ကျော်သက် စိတ်ကူးတွေနဲ့ ငါတို့တတွေ လောကကြီးကို လှပသွားအောင် ဆေးရောင်စုံ ချယ်ခဲ့ကြတယ်၊၊ လောဘဇောတိုက်တဲ့ လူတွေအကြောင်း ငါတို့တွေ ဝိုင်းပြီးရှုံ့ချခဲ့ကြတယ်လေ၊၊ အတ္တကြီးတဲ့ လူ့ငနဲတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကို ငါတို့တတွေ အံ့သြခဲ့ကြသေးတယ်၊၊     လောကကြီးက ငါတို့ထင်ထားတာထက် ပိုပြီးတော့ ရှုပ်ထွေးနေတယ်၊၊ ရံဖန်ရံခါကြတော့ ငါတို့ထင်ထားတဲ့ မှားယွင်းမှုတွေက လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာတွေတဲ့၊၊ ငါတို့တွေအမြဲ ပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ်ခြင်းစာတရားက ပျော့ညံ့မှုတဲ့၊၊ သူငယ်ချင်းရယ် မိုးခါးရေတွေသောက်နေတဲ့ လူတွေကြားမှာ ငါတို့ရဲ့ သစ္စာတရားက အရောင်မလက်တော့တာ အမ...