The Chara Project

ဘာသာစကားဆုိတာ ေနရာေဒသကုိမူတည္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားေလ့ရွိပါတယ္၊၊ ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ဗမာစကားကုိ တစ္ႏူိင္ငံလံုးနီးပါး ေျပာၾကေပမယ့္ ေနရာေဒသ မတူတာနဲ႔အမွ် ေလသံေတြ ကြဲျပားေနတတ္တယ္၊၊ ဥပမာ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံနဲ႔ ရန္ကုန္မွာေျပာၾကတဲ့ ေလသံမ်ဳိးက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ မတူတာကုိ ၾကံဳဖူးတဲ့သူတုိင္းသိႏူိင္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ဆုိ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေရာက္တုိင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလသံေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားမွန္း မေျပာပဲ သိၾကတယ္၊၊ တကယ္လဲ က်ေနာ္က တဝမ္းပူနဲ႔ သ သံ ဘယ္လုိမွ ကြဲေအာင္ မေျပာတတ္ပါဘူး၊၊ ဘဝေပးကံၾကမၼာေၾကာင့္ ေနရာေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခြင့္ရခဲ့ပါတယ္၊၊ တခါတေလ ကုိယ့္အုပ္စုထဲမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစစ္စစ္တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုျဖစ္ေနတတ္တာကုိလဲ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္၊၊ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ဗမာစကားေျပာတဲ့ေလသံဝဲဝဲေလးေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကျပန္ေရာ၊၊ ကုိယ့္ကုိယ္ပုိင္ ေလသံေတြနဲ႔ ခ်စ္ဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္၊၊ အဲဒီ စကားဝဲတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြက တခါတခါ ရယ္ေမာစရာေလးေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္၊၊ က်ေနာ္ ၾကားမိ...

ဘဝမှာ အောင်မြင်မှုတွေရဖို့ဆိုပြီး မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အိမ်ကိုစွန့်ခွာခဲ့တယ်....     ဒီအတွက် ကျွန်တော့်ရဲ့ ရွေးချယ်မှု မှန်ကန်ခဲ့တယ်လို့ လူတွေပြောကြတယ်၊၊ အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတွေကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး မြို့ကလေးထဲမှာ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ အထီးကျန်နေခဲ့ပေမယ့် အောင်မြင်မှုက ကျွန်တော့်ကို  စောင့်မျှော်နေခဲ့တယ်....     ဒီအတွက် ကျွန်တော့်ရဲ့ ရွေးချယ်မှု မှန်ကန်ခဲ့တယ်လို့ လူတွေပြောကြတယ်၊၊ ကျွန်တော့် ဘဝမှာ မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားရမယ့်  သူမနဲ့ ဆုံတွေ့ခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် ငွေရှာဖို့အတွက် သူမကို တစ်ယောက်တည်း ချန်ထားရစ်ခဲ့တယ်....       ဒီအတွက် ကျွန်တော့်ရဲ့ ရွေးချယ်မှု မှန်ကန်ခဲ့တယ်လို့ လူတွေပြောကြတယ်၊၊

         အဲဒီနေ့ကိုပေါ့ ကျွန်မကောင်းကောင်းမှတ်မိနေခဲ့တာ၊၊ ဆောင်းတွင်းဝင်ခါစ၊ ရာသီဥတုကလည်း အချမ်းသိပ်မပိုသေးတဲ့ အချိန်၊ အနွေးထည်လက်ရှည် ပါးပါးလေးလောက်ဝတ်ရင်ပဲ အအေးဒဏ်ခံနိူင်လောက်တဲ့ အချိန်မှာပေါ့၊၊ ကျွန်မက အဲဒီချိန်မှာ သုံးတန်းကျောင်းသူလေးပေါ့၊၊ ကျောင်းကနေပြီး အိမ်ကိုပြန်လာတဲ့ချိန် မေမေ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ဖုန်းပြောနေတာကို ကြားခဲ့ရတယ်၊၊         “ သမီး ပြန်လာပြီ ကျွန်မဖုန်းချမှဖြစ်မယ်“ ဖုန်းခွက်ကို အသာအယာချပြီး အပြုံးယဲ့ယဲ့နဲ့ မေမေပြံုးရင်း “ ကားစီးထွက်မလား သမီး“ “မေမေ သမီးကို ပြောပြစရာရှိတယ်“ တဲ့လေ၊၊     ကျွန်မ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်၊၊ မေမေပြောမယ့် အဲဒီတစ်စုံတစ်ခုဟာ ကောင်းမယ့်အရာတစ်ခုမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျွန်မ ခံစားမိပေမယ့် ကျွန်မ နားကိုနားထောင်ရလိမ့်မယ်၊၊    

အိမ်ခေါင်မိုး သွတ်ပြားပေါ်က စည်းချက်ညီနေတဲ့ မိုးရေကျသံ တဖျောက်ဖျောက်နဲ့အတူ စောင်လေးခြုံပြီး အိပ်ရာထဲမှာ ဇိမ်ယူနေတဲ့ ကျနော် ကိုယ့်ဘဝကို ဘယ်လောက်ကံကောင်းတယ်ဆိုတာ အဲဒီတုန်းက မသိခဲ့ဘူး၊၊     ပူပင်စရာတွေ သိပ်မရှိခဲ့တဲ့ကျနော် ကျောင်းနဲ့ စာကလွဲလို့ ဘာကိုမှလဲ စိတ်မဝင်စားခဲ့ပါဘူး၊၊ “စာ“ ဆိုတာ ကျနော့်အိပ်မက်မျှော်လင့်ချက်တွေရဲ့ အုတ်မြစ်လဲ ဖြစ်ခဲ့သလို အရမ်းကို ရူးသွပ်ခဲ့ရတဲ့ ဒြပ်ဝတ္ထုတစ်ခုလဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်၊၊

သမီးမူလတန်းတက်နေတဲ့ နှစ်တွေမှာ သမီးရဲ့ မေမေကို သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ မေမေတွေနဲ့ စပြီးတော့ နှိုင်းယှဉ်တတ်လာခဲ့တယ်၊၊ အထူးသဖြင့်ကတော့ သမီးရဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း တစ်ဖနီ ရဲ့မေမေနဲ့ သမီးရဲ့မေမေကို ခဏခဏ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မိတာပါပဲ၊၊ တစ်ဖနီ ကျောင်းကိုလာတဲ့အခါတိုင်း နောက်ဆုံးပေါ် အကျႌ ဒီဇိုင်းဆန်းဆန်းလေးတွေနဲ့ အကောင်းဆုံးမိတ်ကပ်တွေ အမြဲတမ်းလိမ်းလာတတ်ပါတယ်၊၊ သူ့ရဲ့ ဆံပင်ပုံစံတွေကလဲ တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရလောက်အောင်ပါပဲ၊၊ သူမရဲ့ တစ်ပတ်တာ ကုန်ကျစရိတ်ဟာ ကျူးဘားမှာရှိတဲ့ မိသားစုတစ်စုကို တစ်နှစ်စာလောက် ကျွေးထားနိူင်ပါတယ်၊၊ ပြီးတော့ သူမဆီမှာရှိတဲ့ လက်ဝတ်ရတနာတွေကလဲ သမီးတို့ အိမ်နောက်ဖေးမှာပေါက်နေတဲ့ မြက်ပင်တွေထက်တောင် ပိုများပါသေးတယ်၊၊ သူမဟာ ဝတ်တဲ့ဝတ်စုံနဲ့ ဖိနပ်ဆင်တူ စီးတတ်သလို ပိုက်ဆံအိပ်သေးသေးလေးတွေကိုလဲ အဝတ်အစားနဲ့လိုက်အောင် အမြဲတမ်း ဆင်ယင်တတ်ပါတယ်၊၊ ကျောင်းမှာဆိုရင်လည်း သူမနောက်မှာ ဝတ်ကောင်းစားလှတွေနဲ့လူတစ်အုပ်ကြီးကို အမြဲတွေ့ရလေ့ရှိသလို ကျောင်းသား ကျောင်းသူတွေကြားမှာ သိပ်ပြီး ပေါ်ပြူလာဖြစ်တဲ့ တစ်ဖနီပါ၊၊

မှားနေတယ်          တခါက လူတစ်ယောက်တွင် စကားအပြောအဆို အင်မတန်မှ စည်းကမ်းကျသော ဆူဇန်အမည်ရှိ ဇနီးသည် တစ်ယောက်ရှိသည်၊၊ တစ်နေ့တော့ ထိုလူကြီးက ဇနီးသည်ကို အခြားယောကျာင်္း နှင့် ဖောက်ပြန်နေသည်ကို လက်ပူးလက်ကျပ် သွားမိသည်၊၊       လူကြီး၊၊     ။ “ ဆူဇန် ငါ တော်တော် အံ့သြမိတယ်“       ဆူဇန်၊၊      ၊၊ “ ဒီမှာ ရှင်မှားပြန်ပြီ....အံ့သြတယ်လို့ ပြောရမှာမဟုတ်ဘူး....အံ့အားသင့်တယ်လို့  ပြောရမှာ“ ၅ ချက်ပဲ ထားပေးပါ လူသတ်မှုတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း အရေးပေါ် ဖုန်းလက်ခံရရှိသည့် နေရာသို့ ရဲအရာရှိများ ရောက်ရှိသွားသော အခါ ဂေါက်ရိုက်တံကိုင်ထားသော လူကြီးတစ်ယောက်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လဲကျနေသော အမျိုးသမီးကို စိုက်ကြည့်နေသည်၊၊ စုံထောက်၊၊     ၊၊ လူကြီးမင်းခင်ဗျာ ဒီအမျိုးသမီးကို ဂေါက်ရိုက်တံနဲ့များ သတ်လိုက်မိပါသလား? လူကြီး    ၊၊     ၊၊ “ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် သတ်လိုက်မိပါတယ်“ စုံထောက်၊၊     ၊၊ “ ဘယ်နှချက်လ...

               နွေရာသီ ဆိုတာ သူများတွေအတွက်တော့ မသိပါ၊၊ ကျ-နော့်အတွက်တော့ သိပ်ပြီး ပျင်းစရာကောင်းလွန်းလှပါတယ်၊၊ မွဲခြောက်ခြောက် တောင်ကုန်းတွေ၊ လေပြေနဲ့ အတူဝေ့လာတဲ့ သစ်ရွက်ခြောက်တွေကလဲ ကဗျာမဆန်ဘူးလို့ ခံစားမိတယ်၊၊( နွေရာသီကို ကဗျာဖွဲ့တဲ့လူကြားရင် မုန်းအုံးမယ်) လတ်တလော အလုပ်အကိုင်လဲ မရှိ၊ ဒီတော့ အပြင်ထွက်ဖို့နဲ့ လျှောက်လည်ဖို့ပဲ ချောင်းနေခဲ့တာ ခုမှပဲ ဆန္ဒပြည့်ဝသွားတော့တယ်၊၊                ကျနော်နေတဲ့ နေရာလေးရဲ့ အိမ်နီးချင်းပြည်နယ်ကို သူငယ်ချင်းမိသားစုတွေ တအုပ်ကြီး ခရီးထွက်ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်၊၊ ပေါင်မုန့်ကားလေး ၁၁ စီးနဲ့ လူစုစုပေါင်း ရ၈ ယောက်ပါ၊၊ အ-တော့်ကို အင်အားတောင့်တယ်လို့ ဆိုရမယ်၊၊ အလုပ်အားတဲ့ရက်ကို လူစုမိဖို့ဆိုတာက သိပ်မလွယ်လှဘူး၊၊ အောက်ကပုံလေးတွေကတော့ လေးနာရီကြာ ကားစီးရတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်က မြင်ကွင်းတွေပါ၊၊